بخش اول: متغیرها در PHP

متغیرها در حقیقت واحدهایی در حافظه هستند که برای نگهداری و ذخیره سازی اطلاعات در برنامه مورد استفاده قرار می­ گیرند. مقادیری که در داخل برنامه به آنها نیازمندیم، در متغیرها قرار می گیرند و سپس تمامی پردازش ها و تغییرات لازم بر روی متغیرها صورت می پذیرد.

قواعد نام گذاری متغیرها:

1) تمامی متغیرها با علامت دلار ($) آغاز می شوند و پس از آن نام متغیر قرار می گیرد.

2) نام یک متغیر باید با یک حرف یا _ آغاز گردد.

3) نام یک متغیر نمی تواند با عدد شروع شود.

4) نام متغیر می تواند تنها شامل حروف الفبا، اعداد و _ باشد.

5) نام متغیرها به حروف کوچک و بزرگ حساس هستند.

مثال:

<?php
$txt = "Hello!";
$x = 7;
$y = 15.5;
?> 

در PHP، برای انتساب مقدار به یک متغیر از علامت ( = ) استفاده می شود. پس از اجرای کد فوق، متغیر $txt مقدار Hello!، متغیر $x مقدار 7 و متغیر $y مقدار 15.5 را خواهد داشت. متغیرها در PHP، در لحظه ای که مقداری به آنها تخصیص می­یابد، ایجاد می­ شوند.

محدوده متغیرها در PHP

متغیرها بسته به نوع استفاده از آنها می توانند در هر جایی از برنامه تعریف شده و مورد استفاده قرار گیرند.

سه محدوده متفاوت متغیرها در PHP:

Global (سراسری):

متغیری که در خارج از یک تابع تعریف می شود، دارای محدوده global  است و تنها در خارج از تابع می توان به آن دسترسی داشت.

نکته: برای دسترسی به یک متغیر global در داخل توابع، باید از کلمه کلیدی global پیش از آن متغیر استفاده شود.

مثال:

<?php
$x = 5;
$y = 10;

function Test() {
    global $x, $y;
    $y = $x + $y;
}
?>

نکته: حوزه عملکرد بسیاری از ساختارها و دستورات در زبان PHP، مانند توابع، حلقه ها، شرط ها، کلاس ها و … توسط براکت باز و بسته ({}) تعریف می شود. به عبارت دیگر، هر آنچه که پس از اعلان دستور، بین } و { قرار می گیرد، به عنوان بلاک آن دستور تلقی می گردد.

Local (محلی)

متغیری که درون تابع تعریف می شود، دارای محدوده local است و تنها در درون تابع می توان به آن دسترسی داشت.

Static (ایستا)

مقادیر موجود در متغیرها پس از پایان اجرای یک تابع حذف می شوند. در صورتی که نیاز باشد تا مقدار یک متغیر پس از پایان اجرای تابع همچنان حفظ شود، آن متغیر باید از نوع static تعریف شود. بدین منظور از کلمه کلیدی static پیش از آن متغیر استفاده می شود.

مثال:

<?php
function Test() {
    static $x = 0;
    echo $x;
    $x++;
}
?>

نوع داده ها در PHP

رشته ها)

رشته ها مجموعه ای از کاراکترها هستند. در PHP، متن هایی که در بین دو تک کوتیشن یا  دو دابل کوتیشن قرار می گیرند، به عنوان یک رشته محسوب می شوند.

<?php 
$x = "Hello world!";
$y = 'Hello world!';
?>

برای اتصال رشته های و به طور کلی متغیرهای مختلف به یکدیگر از نقطه (.) استفاده می شود.

<?php 
$x = "My name is ";
$y = 'John';
echo $x.$y;// displays “My name is John”
?>

اعداد صحیح)

یک عدد صحیح باید شامل حداقل یک رقم، بدون اعشار و می تواند مثبت و یا منفی باشد.

<?php 
$x = 1459;
?> 

اعداد شناور)

اعداد اعشاری دهدهی و یا اعداد در قالب توانی در این دسته قرار می گیرند.

<?php 
$x = 15.759;
?> 

متغیرهای بولین)

می توانند یکی از دو مقدار TRUE یا FALSE را بپذیرند. از این نوع متغیرها اغلب در تست شرط ها استفاده می شود.

<?php 
$x = true;
$y = false;
?> 

آرایه)

امکان ذخیره سازی چندین مقدار در یک متغیر را فراهم می آورد. در PHP، آرایه ها با تابع array() تعریف می شوند.

<?php
$cars = array("Volvo", "BMW", "Toyota");
?> 

آرایه ها در PHP به سه دسته تقسیم می شوند:

1) آرایه های شاخص دار (اندیسی): آرایه با اندیس عددی

2) آرایه های انجمنی: آرایه با کلیدهای نامی

3) آرایه های چندبعدی: آرایه ای شامل یک یا چند آرایه در درونش

آرایه شاخص دار (اندیسی)

این نوع از آرایه به دو صورت می تواند ایجاد شود:

با تابع array():

<?php
$cars = array("Volvo", "BMW", "Toyota");
?> 

به صورت دستی و با مقداردهی برای هر اندیس:

<?php
$cars[0] = "Volvo";
$cars[1] = "BMW";
$cars[2] = "Toyota";
?> 

آرایه انجمنی

کلیدها (اندیس ها) در این نوع آرایه ها به صورت رشته (نام) هستند و همانند آرایه های شاخص دار می توانند به صورت یک جا (با استفاده از array()) و یا به صورت دستی (تخصیص تک به تک المان ها) تعریف شوند:

<?php
$age = array("Peter"=>"35", "Ben"=>"37", "Joe"=>"43");
?> 

تعریف به صورت اندیس به اندیس:

<?php
$age['Peter'] = "35";
$age['Ben'] = "37";
$age['Joe'] = "43";
?>

آرایه چندبعدی

به صورت مجموعه ای از آرایه ها در درون آرایه اصلی تعریف می شود :

<?php
$cars = array
  (
  array("Volvo",22,18),
  array("BMW",15,13),
  array("Saab",5,2),
  array("Land Rover",17,15)
  );
?>

شی (object)

یک شی نوع داده ای است که می تواند مقادیر و اطلاعات مربوط به چگونگی پردازش آن داده را در خود نگه دارد. تعریف و استفاده از اشیا ارتباط مستقیم با مفهوم شی گرایی و تعریف کلاس ها دارد. یک کلاس ساختار داده ای است که شامل ویژگی ها و متدها (توابع عضو کلاس) می باشد. یک شی از نوع یک کلاس مشخص، امکان فراخوانی، مقداردهی و به طور کلی دسترسی به ویژگی ها و متدهای آن کلاس را فراهم می آورد. در واقع اشیا از نوع کلاس های مختلف و با هدف استفاده از متدها و ویژگی های آن کلاس ایجاد می شوند و بدون وجود کلاس ها مفهومی ندارند.

مثال:

<?php
class Car {
    function Car() {
        $this->model = "Benz";
    }
}

// create an object
$herbie = new Car();

// show object properties
echo $herbie->model;
?>

در مثال فوق، شی $herbie از نوع کلاس Car ایجاد شده است. برای ایجاد یک شی، بعد از علامت انتساب (=)، از کلمه کلیدی new و نام کلاس استفاده می شود. پس از ایجاد شی، با استفاده از علامت ( -> ) می توان به متدها و ویژگی های آن کلاس دسترسی پیدا کرد

نوع داده NULL)

متغیری دارای مقدار نباشد و هیچ مقدار مشخصی به آن متغیر تخصیص نیافته باشد، از نوع NULL در نظر گرفته می شود. از NULL می توان به منظور تخلیه مقدار یک متغیر استفاده کرد.

<?php
$x = "Hello world!";
$x = null;
?> 

نوع داده منبع)

نوع داده منبع یک نوع داده واقعی نیست. در حقیقت این نوع داده ها اطلاعات ارجاع به توابع و منابع خارجی را در خود ذخیره می کنند. متغیرهای اتصال به پایگاه داده، اتصال به یک فایل و یا فراخوانی و ایجاد اتصال راه دور همگی از نوع منابع هستند.